Sterke piketten aan grootste bedrijven en zonings in Lokeren

De tijd van de grote textielfabrieken, Hoedhaarfabrieken enz is reeds lang verleden tijd in Lokeren : op het ganse grondgebied zijn tal van KMO-zones opgericht, met vele 10 tallen bedrijven. Maar veelal bedrijven met 5 à 10 à 20 personeelsleden. Toch zijn er ook enkele “grotere”. Die hebben duidelijk de rol van motor op zich genomen in deze provinciale stakingsdag.

Na het ochtendpiket aan Sidmar rijd ik rond 9 u naar Lokeren.
Ik heb afgesproken met een piketploegske uit Gent. In de ganse provincie hebben we met de PVDA zeker 300 piketten bezocht. Telkens met een auto met een 4-tal personen. De ploegen die vertrekken uit Zelzate hebben ook thermossen koffie en Cake mee voor de actievoerders.

Ik ben wat later dan gedacht naar Lokeren vertrokken, het ploegske met Anne-marie van Gentbrugge, Martine, Monique en Herman is reeds naar Grada in Toekomstlaan (Rozen) vertrokken. Een belangrijk metaalbedrijf van een 100-tal personeelsleden.
Ik krijg bericht “Piket Grada bezocht, goed onthaald, Vertrekken nu naar Waaslandlaan. ”
Ik tref hen daar. 2 Poolse camioneurs wilden per sé doorrijden, maar omdat het piket de weg versperde, hebben deze camioneurs ongewild de weg compleet geblokkeerd. Een groot piket, vooral van mensen van Aliplast. Met 300 werknemers het grootste bedrijf van Lokeren. Ook mensen van Trefin,(familiebedrijf met +- 60 werknemers) er vlakbij. De ophaalcontainers van VanGansewinckel zullen vandaag hier ook niet passeren ! Ook enkele mensen van ACOD onderwijs staan hier piket.
Mensen van Trefin komen ons pralines brengen 😉 .

Daarna trekken we naar TI-Automotive, in de Brandstraat, in de KMO-zone aan de E17, +- 135 personeelsleden. Hier staan ze piket in  3 ploegen. Op een 5-tal werkwilligen na is hier niemand binnen gegaan. Maar bij de bedienden wordt er gewerkt. Hier is goede samenwerking met de 3 bonden, vertellen ze me: 2 ABVV, 2 ACV en 1 ACLVB zijn hier de verhoudingen. Een vrouw met haar hond heeft zich alvast in de 3 kleuren getooid. De petitie tegen de verhoging van de pensioenleeftijd naar 67 jr wordt ook hier vlot getekend.

Ons piketploegske rijdt terug naar Gent, het was hun eerste piketervaring, maar het is hen zeer goed bevallen.

Het is bijna middag, en wil terug richting Zelzate rijden. Ik wil toch even gaan zien of er ook nu geen piket staat aan de Delhaize. Maar tot mijn verbazing staat daar tegenover aan de ingang van de Dijkstraat een veelkleurig en strijdbaar piket van een 20-tal actievoerders. Er komt geen vrachtwagen door. Verderop in de Dijkstraat liggen immers een aantal groter bedrijven: een wasserij van bedrijfskledij, een trailerbouwer, en een bedrijf van ventilatiesystemen.
Zeer gemotiveerde syndicalisten : het is duidelijk dat ze niet zullen afgeven, voor de regeringsmaatregelen van tafel zijn.
Ik vraag of ze de petitie willen tekenen. Veel interesse. Enkelen beginnen in groep de tekst van de petitie luidop te lezen,waarna de petitie vlot wordt getekend. Iemand neemt 2 petitiebladen mee om zelf mee rond te gaan. Ondertussen brengt ACLVB secretaris Cassier soep voor het piket.Ik ken Cassier nog van op het Atheneum: hij was destijds ook secretaris voor Boel Temse, dus die heeft al heel wat jaren op de teller staan !

Ondertussen wordt het de hoogste tijd om weer naar het piket van Sidmar te rijden, voor het middagpiket. De piketmensen vragen me zeker ook op 15 december af te komen, “want dan gaan ze het nog veel groter aanpakken” Da’s beloofd, kameraden, !

 

Stakerspiket Delhaize Lokeren: “… dit kunnen we niet laten passeren !”

Het herstructureringsplan van Delhaize is drastisch. 2500 jobs weg, en 14 winkels dicht. Maar vorige week werden ook voor wie niet bedreigd wordt met afdanking drastische inleveringen bekend gemaakt.

zie artikel

http://www.solidair.org/index.php?id=1340&tx_ttnews%5Btt_news%5D=39071&cHash=78ae71984a26774aff765c8765c9e77d  

Vrijdag 17 oktober legden daarom alle werknemers van Delhaize het werk neer.
Ook de winkel in Lokeren  was hermetisch dicht. 

” hier in Lokeren is de winkel niet bedreigd met sluiting, maar we zijn solidair met de andere vestigingen, dit plan is echt niet te verteren”, vertelt BBTK-secretaris Bart Leybaert me aan het piket.

“Hier is niemand werkwillig, al het personeel doet mee aan de stakingsactie”, legt een ACV-LBC delegee me uit.

Een BBTK-delegee begint me op te sommen wat er allemaal aan inleveringen komt, naast de 2500 afdankingen ” als ge al de premies rekent die ze afschaffen, dan komen we zeker aan 80 € per maand die we inleveren, als we dit toelaten, wat komt daarna ? “reageert ze strijdbaar.

“in principe is het morgen, zaterdag  geen staking, ” gaat secretaris Leybaert verder. “Maar aangezien vandaag er geen bevoorrading is geweest zal de winkel vele lege rekken hebben. Die mannen van de depots staken al 2 dagen. In tegenstelling tot vroegere stakingen voelen we nu veel meer begrip bij de klanten. Dat is ook belangrijk om de druk op de directie op te voeren. ”

Ik neem foto’s, en deel de folder uit voor de protestparade. Veel interesse ” ja, de maatregelen van de regering zijn op maat van de bedrijven, we zullen samen moeten knokken voor onze verwezenlijkingen,” reageert een staker.

Succes, mensen, PVDA Lokeren steunt jullie strijd.

Geslaagde actie in Lokeren op “Werelddag van verzet tegen armoede”

Samenlevingsopbouw Oost-Vlaanderen samen met Ontmoetingshuis “De Moazoart” organiseerden op vrijdag 17 oktober een geslaagde actie in Lokeren rond het thema “Werelddag van verzet tegen armoede”.

Zo maar even 6000 Lokeraars leven in armoede of kampen met een verhoogd armoederisico. (bron: stad Lokeren en Mutualiteiten, op basis van aantal rechthebbenden op een verhoogde tegemoetkoming).

Meer dan 20 personen kampen zelfs met dakloosheid.

Het was verzamelen geblazen om 11u30 op het evenementenplein op de Markt. Aan de deelnemers werd gevraagd hun boterhammen mee te brengen, en een wekker.
De actie startte dan om 5 voor 12, symbolisch uur.

Met een sirene en toeters, bellen, enz werd gezorgd dat de actievoerder gehoord werden.

 

De medewerkers van ” De Moazoart” hadden gezorgd voor soep.

 

Op het podium kwamen een aantal “armoededeskundigen” hun ervaringen vertellen. Niet alleen hun zware problematiek, maar ook hoe ze er tegen in verzet gingen.

Angela, die de cursus ” ervaringsdeskundige armoedebeleid” volgt in Brussel, had een sterk gedicht geschreven ” Oktoberverklaring”, waarin ze de regeringsmaatregelen op de korrel nam.

 

Marlaine bracht in een pakkende getuigenis haar verhaal van kindsbeen af, tot ze dakloos werd, maar nu uit haar situatie is kunnen opklauteren. Ondertussen zit ze reeds in het 4e jaar van de cursus “ervaringsdeskundige”.

 

De straathoekwerker van Jeugdclub  T-Club bracht de anonieme getuigenis van een dakloze jongere.

 

 

Verder werd ook het woord gegeven aan 2 personen die hadden deelgenomen aan de”Inleefweek Armoede”, een vrouw en  een plaatselijk journalist van “Het Laatste Nieuws”.

 

Een Rapper bracht een zelf geschreven nummer, en met nog eens een hels kabaal werd de actie afgesloten.

Verzet vanuit deze hoek is zeker belangrijk. Nu komt het er op aan alle verzet te bundelen in het sociale verzet, onder leiding van het actieprogramma van de vakbonden.
Tot deze asociale maatregelen van de regering zijn ingetrokken, en bvb alle vergoedingen worden opgetrokken tot het Europese levensminimum.

 

 

 

Lokeraars: als lijsttrekker van PVDA+ voor het Vlaams Parlement en gemeenteraadslid in Zelzate heb ik mijn roots in Lokeren

Beste Lokeraars,

Ik groeide op in Waasmunster, maar liep school in Lokeren  tot mijn 18e en ging dan naar Gent studeren (Politieke en Sociale wetenschappen, “pol en soc”).

Daar engageerde ik me  in de studentenbeweging MLB en keerde na mijn studies terug naar Lokeren. Daar ging ik  na mijn legerdienst  werken in de textielsector en startte samen met enkele vrienden een PVDA-werking op.

Toen ik kon beginnen werken op Sidmar, ben als jonggehuwde verhuisd naar Zelzate. Op Sidmar (ArcelorMittal Gent) engageerde ik me  in de vakbondswerking, en werd er in 1987 verkozen als delegee. Hierna volgde een bewogen periode van syndicale acties, de zogenaamde ” beweging van de 4 van Sidmar”, waarbij Sidmar 4 ABVV delegees onterecht afdankte.

In 1994, dus zes later later werd Sidmar hiervoor veroordeeld. In plaats van de ontslagen delegees opnieuw op te nemen, betaalde Sidmar de ontslagvergoeding.

Mijn afdankingspremie van 75.000 €  hield ik niet voor mezelf, maar schonk ik aan de PVDA.“ nu betaalt Sidmar zelf de pamfletten van  de PVDA” grapten toen de arbeiders.

Ondertussen werkte ik sinds 1991 bij Belgacom in Brussel, en was daar delege voor  ACOD.

Sinds 2000 ben ik  ook verkozen in de gemeenteraad van Zelzate voor de PVDA+.

Vanuit mijn achtergrond van de werkende klasse en vakbondsman wil ik als parlementslid de stem van de werkende mensen vertolken. Want die stem wordt nu helemaal niet gehoord.

Stem Marianne Van Eynde, Lijst PVDA+ voor het Vlaams Parlement, 7e Opvolger, PVDA+ = lijst 17

Even voorstellen:

Marianne is 49 jr oud, en geboren in Lokeren.
Sinds haar jeugd is ze een heel mondig, en kritisch persoon.

Van opleiding is ze muzikante. Ze volgde kunsthumaniora in Antwerpen, en conservatorium in Brussel. Na een verblijf in Griekenland, waar ze ook politiek actief was, is ze teruggekeerd naar Lokeren, en speelde ze in diverse orkestjes.
Momenteel is ze gekend als zangeres bij de Rockband “Zero Dinero” en bij het “Mikis Theodorakis ensemble”.
Op professioneel vlak werkte ze als arbeidster, oa bij het Lokerse bedrijf Aliplast, waar ze ook vakbondsafgevaardigde was. Later herschoolde ze zich tot onderhoudsmecanicien en gespecialiseerd lasser.

Hoe motiveert ze haar keuze voor de PVDA?
“Ik ben al mijn ganse leven sociaal actief, en erg gekant tegen armoede en onrecht. Tegen de graaicultuur van de rijken in deze maatschappij.
Ik kende de PVDA al lang. Toen ik het boek “Hoe durven ze “ van Peter Mertens las voelde ik dat ik me meer moest engageren om deze partij te helpen uitbouwen, ook in Lokeren. Met mijn kandidatuur wil ik meehelpen om de stem van de werkende mensen te doen klinken in het parlement.”

Stem Marianne, en stem ook :

 

Stem Francine De Canne, lijst Kamer PVDA+ , 10e opvolger, op Lijst 17

 

Even voorstellen :
Francine is met haar 81 jaar ongetwijfeld de oudste kandidaat op de PVDA lijsten. (zie ook interview op Radio2 Oost-Vlaanderen)
Maar wij vonden het een eer haar op de lijst te hebben.
30 jaar lang was zij immers samen met haar echtgenoot Roger Bussens – ze werden “de tandem Bussens” genoemd- het boegbeeld geweest van de progressieven binnen de Lokerse SP.
Aanvankelijk werkte ze als winkelbediende en BBTK- delegee bij de Gentse afdeling van warenhuisketen Innovation.
Daarna koos ze resoluut voor een carrière als actrice.
Ze was een van de stichtende leden van de toen heel succesvolle ‘ Herman Gorter Gezelschap’ waar zij bij elk toneelstuk op de planken stond. Daarna was ze ook verbonden met het Arca toneelgezelschap en het Arbeiderstheater olv Rudy Van Vlaenderen.
Ondertussen was ze een tijdlang verkozen als OCMW raadslid en actief in de migrantenwerking en de gehandicaptenzorg.
Ze deed ook leesnamiddagen in de bibliotheek, en deed 7 jaar bezoeken aan gevangen in de gevangenis van Dendermonde.
Iedereen kende haar als gedreven “ passionara”.
Daarnaast was ze een heel actief voorvechter van vrouwenrechten, een echte feministe, actief in Femsoc.

Hoe motiveert ze haar keuze voor de PVDA:
“We hebben gekozen voor de PVDA omdat ze de enige partij is die de arbeiders verdedigt.
We zijn 30 jaar militant van SP-a geweest, tot de SP-a naar rechts ging : ze is nu sociaal democratisch ipv socialistisch. Ze hebben het socialisme laten vallen en de arbeiders in de steek gelaten. Ik voelde me daar niet meer thuis.
3 jaar geleden hebben we beslist lid te worden van de PVDA, we hebben er een paar jaar over gedaan”.
“we zijn weg bij SP-a, maar socialist gebleven, daarom zijn we lid geworden van PVDA.” Ik hoop door mijn kandidatuur vele twijfelaars te overtuigen PVDA te stemmen, omdat links moet groeien, en ik wil meehelpen om Tom De Meester verkozen te krijgen in het parlement.”