Op 14 december voerde PVDA Waasland actie aan het AZ-Lokeren.
Wil je meer weten over de maatregelen van Maggie De Block? Klik dan op onderstaande link.
folder_maggie_v4https://dirkgoe.wordpress.com/wp-content/uploads/2016/12/folder_maggie_v4.pdf
Huisjes Roggemansdreef: stadsbestuur is nu officieel op de hoogte dat de huisjes op de wetenschappelijke inventaris staan van Onroerend Erfgoed.
Via een verzoekschrift aan de gemeenteraad vroeg PVDA aan het stadsbestuur om de huisjes in de Roggemansdreef te behouden, en te erkennen als project van stadskernvernieuwing.
Helaas viel dit voorstel in dovemansoren.
Lees hierover het krantenartikel van 8/12/2016
Anderzijds is de stad nu officieel op de hoogte dat deze huisjes als heel waardevol worden beschouwd door Onroerend Erfgoed. Komt er nu een verzoek tot sloping, dan kunnen ze niet beweren ” we wisten niet dat ze op de inventaris stonden …”
Hierbij vind je het antwoord van het stadsbestuur.
Gelieve wel door te scrollen tot punt 9, dus laatste agendapunt.
Lees aub zeker ook het antwoord van Lokers voorzitter Els Van Durme :
Ofwel via onderstaande link, in Word-bestand, ofwel de tekst hieronder.
reactieelsvdop-antwrd-gr-roggemansdreef
Reactie op toelichtende nota Lokeren gemeenteraad van 28/11/2016, punt 9:
Verzoekschrift van de PVDA Lokeren m.b.t. het behoud van de 18 arbeidershuisjes in de Roggemansdreef en erkenning als project van stadskernvernieuwing door de stad Lokeren.
1. Het is alleszins positief dat dit punt op de agenda komt van de gemeenteraad (GR) en dat het oorspronkelijke verzoekschrift wordt toegevoegd ter info.
2. Wat betreft het antwoord van het CBS ( college van burgemeester en schepenen) :
Een van de belangrijkste bedoelingen van dit agendapunt is: gemeenteraad en college op deze manier officieel in kennis stellen van de opname van de huisjes in de Roggemansdreef op de wetenschappelijke inventaris van Onroerend Erfgoed.
Die opname gaat immers niet gepaard met kennisgeving aan eigenaars en/of gemeentebestuur.
Bij deze is dat dus nu officieel wel gebeurd.
3. De algemene toon van het antwoord is echter, dat men niet inhoudelijk wenst in te gaan op de sterke punten van deze huisjes, reden waarom Onroerend Erfgoed deze huisjes wel degelijk de moeite vindt ze te bewaren voor de toekomst: zie hun motivatie :
“Dit geheel is een representatief maar zeldzaam goed bewaard (herkenbaar) voorbeeld van de arbeiderscités uit de late 19de en vroege 20ste eeuw te Lokeren (architecturale en stedenbouwkundige waarde). Bovendien getuigt het van het rijke industriële verleden van deze stad (historische waarde). Heden heeft dit geheel ook een belangrijke sociale waarde. Bepalend voor de erfgoedwaarde is de uniformiteit qua dakvorm en -materiaal, evenals de homogene gevelarchitectuur (inclusief gevelopeningen, coloriet, materialiteit en schrijnwerk).”
4. Stenen getuigen van het arbeidersverleden van Lokeren.
Er wordt evenmin ingegaan op ons verzoek, dat de stad Lokeren het peterschap opneemt van een stadskernvernieuwingsproject rond deze huisjes op basis van de unieke erfgoedwaarde.
Lokeren heeft in het verleden al een aantal mooie stadskern vernieuwingsprojecten gerealiseerd.
We betreuren dat Lokeren hier zijn verantwoordelijkheid afwimpelt.
Want het project “Roggemansdreef” is zeer speciaal omdat het specifiek draait rond het behoud van een relict van het arbeidsverleden van Lokeren. Vele begoede families uit Lokeren hebben immers hun oorspronkelijk fortuin verdiend door de arbeid van vele textiel- en hoedhaar-arbeiders en arbeidsters. Waken over het arbeidersverleden is dus een vorm van respect voor hen die Lokeren mee groot maakten.
5. Interessant om te vernemen in het antwoord van het CBS: er is momenteel geen vraag tot sloping.
De huidige inwoners horen allerlei geruchten. Door de agendering van dit punt kan het bestuur niet zeggen, in geval van aanvraag tot sloping “ we wisten niet dat het erfgoedwaarde had en dat het op de wetenschappelijke inventaris was geplaatst”.
6. Wat betreft het voorbehouden van de woonsten aan sociaal zwakkeren en huidige bewoners tot januari 2016: “Het stadsbestuur werkt aan her-huisvesting van de bewoners i.s.m. de Tuinwijk.” Dat is niet wat de bewoners vragen: zij hebben al herhaaldelijk hun bedoeling geuit, daar te willen blijven wonen. Het stadsbestuur zegt dat ze hier niets kan doen bij gebrek aan een reglementair kader. Maar mocht zij het peterschap opnemen van dit project, in het kader van stadsvernieuwing, dan kan ze zelf zorgen voor het nodige reglementaire kader om dergelijke zaken mogelijk te maken. Het stadsbestuur kan naar onze mening dus het verschil uitmaken in deze situatie. Het zou inderdaad baanbrekend zijn, en ongetwijfeld van vele Lokeraars een positieve respons krijgen. Ook van studenten Architectuur. Behoud van Onroerend Erfgoed hoeft niet beperkt te worden tot mooie villa’s of riante gevels uit het verleden : een rij arbeiderswoningen, in goede staat bewaard op een moment dat de sociale woning maatschappijen nog niet bestonden, is een zeldzaam te bewaren erfgoed. De huisjes in de Roggemansdreef zijn een relict uit de tijd voor de Tuinwijken uit de jaren 20 van vorig eeuw. In 1889 was weliswaar de “Volkswoning bouw-wet” gestemd. Dit stimuleerde de gemeentebesturen om een sociaal woningbeleid te ontwikkelen. Doch dit bleef beperkt tot enkele schaarse initiatieven. In de praktijk moesten de meeste arbeiders echter hopen op een initiatief van hun werkgever. En uitgerekend van zulk initiatief zijn de huisjes in de Roggemansdreef een goed bewaard voorbeeld, zie ook de motivatie van “ Onroerend Erfgoed”, bovenaan deze nota.
7. Er zal blijkbaar meer nodig zijn , om de huisjes te redden. Bij deze nodigt PVDA Lokeren iedereen uit, die een hart heeft voor de huisjes in de Roggemansdreef, Stadsbestuur inbegrepen, om na te denken over een breed gezamenlijk initiatief om de huisjes te redden van de sloop, en de nodige stappen te zetten voor renovatie met latere toewijzing aan sociaal zwakkeren, en met voorrang voor de huidige bewoners.
Namens PVDA Lokeren,
Els Van Durme
Heb je suggesties of commentaar? Contacteer ons zeker.
Goed nieuws ivm de huisjes in de Roggemansdreef: Onroerend Erfgoed heeft ze opgenomen in de wetenschappelijke inventaris.
Dat is een belangrijke stap in het bewaren van deze unieke en goed bewaarde arbeiders-cité uit 1906. Deze stap zorgt nog niet voor effectieve bescherming tegen afbraak. Maar op basis van deze opname in de inventaris zal PVDA Lokeren pleiten bij het stadsbestuur, dat initiatieven worden genomen voor behoud en renovatie van deze huisjes. Met behoud van recht op wonen voor de nog verblijvende en oorspronkelijke huurders, aan de huidige bescheiden huurprijs.
Een eventuele vaststelling van dit inventarisitem (met rechtsgevolgen) zal wel gebeuren via een openbaar onderzoek (conform het onroerend erfgoed decreet van 12 juli 2013).
Hieronder vind u de mail van Onroerend Erfgoed.
Daarna volgt de beschrijving en motivatie voor opname, die u ook kan vinden op hun website.
Klik hiervoor op onderstaande link: https://inventaris.onroerenderfgoed.be/erfgoedobjecten/303854
Met vriendelijke groeten,
Namens PVDA Lokeren
Dirk Goemaere
GSM 0478/24 55 96
goemaere.dirk@skynet.be
Van: Vandeweghe, Evert
Verzonden: dinsdag 27 september 2016 15:48
Onderwerp: Roggemansdreef, Lokeren #2518
Geachte Heer Goemaere,
Ik meld u hierbij dat de huisjes in de Roggemansdreef 2-38 te Lokeren opgenomen zijn in de wetenschappelijke Inventaris van het Bouwkundig Erfgoed (https://inventaris.onroerenderfgoed.be/erfgoedobjecten/303854).
Met vriendelijke groeten,
Evert Vandeweghe
Erfgoedonderzoeker
Vlaamse overheid
Agentschap Onroerend Erfgoed
Team Bouwkundig Erfgoed
M 0499 86 53 59
evert.vandeweghe@rwo.vlaanderen.be
Koning Albert II-laan 19 bus 5, 1210 Brussel
http://www.onroerenderfgoed.be
///////////////////////////////////////////////////////////
Disclaimer: http://www.onroerenderfgoed.be/juridisch
Arbeiderscité van 1906
inventaris bouwkundig erfgoed \ geheel \ bouwkundig geheel
• ID: 303854
• URI: https://id.erfgoed.net/erfgoedobjecten/303854
+−
© AGIV
Alle foto’s
Locatie
Provincie Oost-Vlaanderen
Gemeente Lokeren
Deelgemeente Lokeren
Straat Roggemansdreef
Locatie Roggemansdreef 2-38 (Lokeren)
Status (deels) bewaard
Administratieve gegevens
Gebeurtenissen Thematische inventarisatie sociale woningbouwpatrimonium (01-10-2011 – 30-11-2016).
Juridische gevolgen
Op dit moment is dit object niet beschermd en niet vastgesteld.
Beknopte karakterisering
Typologie arbeiderscités
Datering vóór WO I
Betrokken personen Van Peteghem, Domien (Ontwerper)
Beschrijving
Bouwgeschiedenis en situering
In Lokeren werden vooral vanaf de jaren 1880 heel wat arbeiderscités opgetrokken in het kader van de industrialisatie. 24 oktober 1905 diende Theodore-Benoit Roggeman (een industrieel woonachtig in de Sterrestraat te Lokeren) een aanvraag in om 19 woningen te bouwen op een perceel (deel van sectie E nummer 1791) aan de Sterrestraat (Roggemansdreef 2-38). Ontwerper was de stadsarchitect Domien Van Peteghem, die heel wat van dergelijke arbeiderswoningen ontwierp. Bij deze aanvraag voegde Roggeman de plannen voor zes gelijkaardige woningen op hetzelfde perceel, die enkele maanden eerder al waren goedgekeurd (aanvraag van 23 mei 1905). Dit betreft waarschijnlijk de huizen aan de Sterrestraat 49-59. De huizen aan de Roggemansdreef 2-38 werden al in 1906 kadastraal geregistreerd.
Typering en beschrijving
Arbeiderscité bestaande uit een rij van 19 arbeidershuizen aan een onverharde steeg. Een doorgang met poort tussen nummer 12 en 14 verleent toegang tot een gemeenschappelijk achtergebied bestaande uit een pad achter de huizen met daarachter de private tuinen. Er is ook een gemeenschappelijke pomp bewaard.
Repeterend schema van gespiegelde enkelhuizen van twee traveeën en anderhalve bouwlaag onder doorlopende zadeldaken (nok parallel met de straat, Vlaamse pannen). Rode bakstenen lijstgevels met gecementeerde plint (met schijnvoegen) en segmentboogvormige deuren (met bovenlicht) en vensters. Alle gevels hebben op de eerste bouwlaag nog uniform, witgeschilderd houten schrijnwerk en donker geschilderde deuren, en ook boven is het schrijnwerk naar oorspronkelijk plan regelmatig bewaard. Boven de poortdoorgang bevindt zich een blind venster. De gevel wordt verder verlevendigd door uitgewerkte ankers, muurbanden en muizentandfriezen van blauwe baksteen, en door de afwisseling van rode baksteen en witte geglazuurde baksteen in de segmentboogfriezen van de gevelopeningen. Door die decoratieve accenten sluit dit geheel aan bij de arbeiderscités met een iets rijkelijkere gevelarchitectuur, onder invloed van de neo-Vlaamserenaissance.
De plannen bij de bouwaanvraag (oorspronkelijk voor de huizen aan de Sterrestraat 49-59) tonen twee gelijkaardige woningtypes van circa 3,75 m breed. Eén heeft vooraan een gang en cabinet die gescheiden worden van de achterliggende keuken door een rechte steektrap, evenwijdig met de voorgevel. Erachter bevinden zich een pomphuis, stal en gemak, naast een koer. Het andere type heeft vooraan ook een gang en cabinet maar met aanduiding dat dit één voorkamer kan worden indien men de muur tussen beide wegneemt. De keuken volgt hier direct achter, de spiltrap bevindt zich achter de keuken, samen met een kamer, stal, gemak en pomp, naast de koer. De bouwaanvraag bevat ook plannen voor een herberg (van 5 m breed) maar deze plannen werden niet gebruikt in de Roggemansdreef aangezien de 19 huizen allen dezelfde breedte hebben.
Evaluatie
Dit geheel is een representatief maar zeldzaam goed bewaard (herkenbaar) voorbeeld van de arbeiderscités uit de late 19de en vroege 20ste eeuw te Lokeren (architecturale en stedenbouwkundige waarde). Bovendien getuigt het van het rijke industriële verleden van deze stad (historische waarde). Heden heeft dit geheel ook een belangrijke sociale waarde. Bepalend voor de erfgoedwaarde is de uniformiteit qua dakvorm en -materiaal, evenals de homogene gevelarchitectuur (inclusief gevelopeningen, coloriet, materialiteit en schrijnwerk).
Informatie verkregen van Dirk Goemaere via email (27 juni 2016).
Kadasterarchief Oost-Vlaanderen te Gent: Lokeren 4e afdeling, sectie E, nr. 1791, reeks 208, 209, 212 en 207 (1906/100).
Stadsarchief Lokeren, MAL 620/30 (Sterrestraat).
DEBONNE V. 2006: Architectuur en urbanisatie in een Vlaamse provinciestad: Lokeren, 1840-1890, Lokeren, 51-53.
DEMEY A. 1992: Bouwen tijdens de Belle Epoque. Architektuur te Lokeren tussen 1890 en 1914, Gent, 40-41.
http://www.hln.be/regio/nieuws-uit-lokeren/-binnen-zes-maanden-huisje-kwijt-a2742329/ (geraadpleegd 13 september 2016).
Bron: –
Auteurs: Vandeweghe, Evert
Datum tekst: 2016
Ook in Lokeren stakerspiket, aan ingang Aliplast
Ook in Lokeren broeit het ongenoegen tegen de regeringsmaatregelen. Aan de toegangsweg naar het grootste metaalbedrijf, Aliplast, stond ook vanaf 05u u een stakerspiket van de 3 vakbonden.
Lokeren is een typisch voorbeeld van KMO-isering: de grote (textiel) bedrijven zijn gesloten, in de KMO-zones staan tal van kleinere bedrijven. Syndicaal werk loopt daar vaak niet van een leien dakje. Voor de actiedag van 7 oktober was beslist, enkel aan Aliplast piket te staan. Naast Grada, Isringhausen en TI-Automotive is Aliplast het grootste metaalbedrijf in Lokeren. Geen wegblokkade, maar met een overtuigingspiket: pamfletje uitdelen, de mensen sensibiliseren dat ze best reageren,of dat anders de regering hen steeds verder zal kaalplukken, meer flexibiliteit opleggen, met werkweken tot 45 u enz.
Na de ploegenwissel van 06u en de dagploeg, bleef nog een moedig vakbondsman, Patrick Vinck, ABVV delegee verder ter plaatse met zijn eenmanspiket. Hij sprak iedereen aan, personenwagen, fietser, vrachtwagen die passeerde. Als blikvanger gaf hij bij elk pamfletje een papieren zakdoekje: ” voor het geval de maatregelen je zoveel pijn doen, dat je tranen in de ogen krijgt …. misschien doe je volgende beter mee met de acties ? ” was zijn geduldig pleidooi.
Proficiat voor deze moedige syndicalist. Hij heeft blijkbaar de plaatselijke pers niet gehaald, maar via dit bericht willen we als PVDA Lokeren Patrick toch even in the picture plaatsen. Hopelijk krijgt zijn voorbeeld brede navolging bij de volgende vakbondsactie!
Bewoners Roggemansdreef zeggen duidelijk: “wij willen hier blijven wonen !”
Zowat alle bewoonde huizen in de Roggemansdreef in Lokeren hebben een duidelijke boodschap aan het venster hangen : “wij willen hier blijven wonen”. Daarnaast een krantenartikel dat het op het eind oa heeft over de aanvraag van PVDA Lokeren om deze huizen op te nemen in de inventaris voor Onroerend Erfgoed. Dit initiatief wordt
als een stevige steun in de rug gezien. Hopelijk komt hier snel nieuws over.
Huisjes Roggemansdreef in Lokeren beschermd als “bouwkundig erfgoed”?
Deze huisjes dateren van 1904 en zijn in relatief goede staat. Onverantwoord van die te willen slopen.
PVDA lokeren diende vandaag een dossier in bij “onroerend erfgoed” met de vraag deze huizen op de inventaris te plaatsen van waardevol bouwkundig erfgoed.
Je vindt hieronder de tekst van ons dossier, gevolgd door enkele foto’s.
Aanvraag tot opname op de inventaris van Onroerend erfgoed.
Beste,
Hierbij wens ik een aanvraag te doen om 18 huizen in de Roggemansdreef 2 – 38 te Lokeren op te nemen op de inventaris van Onroerend Erfgoed Vlaanderen. Ze werden gebouwd in 1904 en zijn een typerend voorbeeld van private sociale woningbouw voor arbeiderswoningen in het begin van de 20e eeuw.
1. Motivatie:
Lokeren is groot geworden door de textielnijverheid en de haarsnijderijen.
Helaas schiet daar niets meer van over.
Van de roemrijke fabriek van “Gonzalez Cock” verwijst nog enkel de straatnaam “ Vlasdam” hiernaar.
Het gebouw van het bekende “La Lokeroise” is ondertussen in gebruik als garagebedrijf.
Vlasspinnerij Van de Putte-Rothlisberger (Vanro) sloot in 1999 en is compleet gesloopt. Op die plaats zijn nu riante appartementen aan de Durme gebouwd.
Van het gekende fabriek “ Hoedhaar” rest enkel nog de naam van een nieuw wooncomplex.
Daarom lijkt het ons een tekort dat , behalve enkele namen, er helemaal geen ”stenen getuigen” overblijven van het grootse textiel – en arbeidersverleden van Lokeren.
Onlangs heeft de Vlaamse Woninginspectie een controle uitgevoerd, en bij de huizen een aantal gebreken vastgesteld, die zowat bij alle oudere woningen in Vlaanderen eveneens voorkomen. : dubbel glas, dakisolatie, verweerd houtwerk op zolder, een verweerd raam op een (ongebruikte) slaapkamer, oude elektrische leidingen, een ballustrade aan een keldertrap die ontbreekt ….
Dit zijn eerder kleine gebreken die met beperkte kosten kunnen worden verholpen. De eigenaar ziet deze rapporten echter als een reden, om de complete huizenrij te slopen. Ondanks het unieke historische karakter van deze site.
De 18 huisjes in de Roggemansdreef zijn zowat de enige arbeiderswoningen uit begin 20e eeuw, die in Lokeren, als groep en in dergelijke goede staat bewaard zijn gebleven.
Dat maakt hen uniek, en getuigen van een bouwstijl van arbeiderswoningen uit begin 20e eeuw.
Daarom willen wij vragen dat de procedure wordt opgestart voor opname op de inventaris van onroerend erfgoed Vlaanderen.
Het zou vooral op korte termijn bijdragen om de afbraak beletten van deze unieke site.
2. Belangrijke argumenten voor erkenning als Bouwkundig Erfgoed:
De huisjes zijn unieke arbeiderswoningen, typisch voor de woningbouw voor arbeiderswoningen begin de 20e eeuw.
– 18 woningen in 1 geheel, identieke woningen (behalve 1 centraal, zie verder) Kazernestijl met concept van lange straten ipv het latere concept van de tuinwijken.
– De bouwstijl van de gevels, met gekleurde stenen in de frontons boven ramen en deuren
– De indeling, met hoofdgebouw en bijgebouw, alles onder 1 dak
– Het zijn verzorgde huisjes , in goede staat, qua metselwerk, voorgevel, voordeuren en ramen (helaas nog enkel glas) maar ook het gemeenschappelijke dak is in goede staat. Evenals de vloeren, muren, bezetsel, de plankenvloeren in het voutekamertje ( badkamer) en de houten vloeren op 1e verdiep en zolder.
– Alle huisjes beschikken over een badkamer, sommigen met douche, en een ingebouwde keuken.
– Voor die tijd al heel ruime huizen, met ruime kamers en voldoende hoge plafonds, ook in de slaapkamers.
– Structureel zijn deze kamers dus in heel goede staat.
– Achter de huisjes is een soort “open en gemeenschappelijke hof” , typisch voor de bouwmethode van begin de 20e eeuw, het betreft dus een “historische tuin-indeling”. Vlak achter de huizenrij loopt eerst een gemeenschappelijk, doorlopend pad van +- 1.5 m breed, dat de tuintjes langs de huizen begrenst. Daarachter beschikt elk over een eigen ruime tuin.
– Er is ook een gemeenschappelijke pomp die behouden is gebleven, voor het oppompen van put/drinkwater.
– Tussen 2 huizen midden de rij is een toegangspoortje tot het gemeenschappelijke pad en de tuinen.
– Dergelijke bouwstijl bevordert het sociaal contact tussen de buren, en zorgt voor een eerstelijns ondersteuning bij kleinere problemen van allerlei aard. zoals een kleine klus, ziekte of ouderdom. De buren lopen bij elkaar binnen.
3. Bouwkundig erfgoed zet in op thematisch onderzoek. Oa Sociale Huisvesting.
Wij menen, dat deze huizen hier ook onder kunnen gerekend worden. Immers, in die periode werden de arbeiderswoningen meestal door de bedrijven gebouwd, in de nabijheid van de fabriek, cfr de mijncités en de wijken van staalproducent Cockerill in Wallonië.
Indien we goed zijn geïnformeerd, werden deze huizen gebouwd door het vroegere textielbedrijf “Roggeman”,cfr de straatnaam.
Bijgevolg kunnen deze huizen ook worden gecatalogeerd als “ sociale huisvesting” . Gebouwd door een privébedrijf voor zijn personeel ipv door een huisvestingsmaatschappij.
Ik heb hierbij een aantal foto’s in attach gevoegd.
Indien nog verdere formaliteiten moeten worden vervuld, of gegevens aangevuld had ik dit graag vernomen.
In de hoop op een spoedig en positief antwoord,
Met vriendelijke groeten,
Namens PVDA Lokeren,
Els Van Durme
Hier de link naar een artikel over de geschiedenis van de sociale woningbouw, begin 20e eeuw.
PVDA Lokeren steunt de bewoners van de Roggemansdreef in hun eis om in hun huis te kunnen blijven wonen aan de huidige, bescheiden huurprijs.
SLOOP DREIGT VOOR 18 WONINGEN IN ROGGEMANSDREEF
“Binnen zes maanden huisje kwijt”
De bewoners van de voormalige arbeidershuisjes in de Roggemansdreef moeten wellicht op zoek naar een nieuwe thuis. Na een negatief inspectieverslag van de Vlaamse Overheid heeft de eigenaar beslist om de woningen te verkopen. “Ik woon hier al heel mijn leven en wil hier écht niet weg”, zegt Greta Van Hiel (62).
Dat kopten de kranten op 16 juni j l
PVDA ging ter plaatse, en sprak met een aantal bewoners.
We maakten volgend pers-dossier:
De controles door het Vlaams Woningfonds brengen een aantal gebreken aan het licht. Maar die zijn zowat op alle oudere huizen in Vlaanderen van toepassing : dubbel glas, dakisolatie, verweerd houtwerk op zolder, een verweerd raam op een (ongebruikte) slaapkamer, oude elektrische leidingen een ballustrade aan een keldertrap die ontbreekt ….
Bewoners zeggen ons daarover : “ mochten ze de huizen in de oude stadskern van Lokeren onderzoeken, de helft van het centrum van Lokeren zou moeten afgebroken worden…”.
Voor zulke tekortkomingen breek je toch geen huis af en zet je geen mensen op straat ! Temeer omdat de bewoners het financieel zeer moeilijk hebben.
Afbraak is hier naar onze mening onverantwoord, en lijkt enkel ingegeven vanuit winstbejag vanwege de eigenares, en toekomstige bouwpromotoren.
Structureel in heel goede staat en goed onderhouden door de huurders
De huizen zijn structureel immers in zeer goede staat : zowel metselwerk, als vloeren, houtwerk, houten vloeren, en het grote dak uit 1 stuk zijn in heel goede staat.
De huizen zijn door de bewoners ook heel goed onderhouden en verzorgd.
Velen hebben op eigen kosten heel wat verbeteringen aangebracht. Iemand heeft zelfs 7000 € verbeteringswerken laten uitvoeren op eigen kosten, op enkele jaren tijd.
Zulke woningen afbreken is totaal onverantwoord. Dat je een aantal eisen stelt voor huizen die te koop worden aangeboden, of bij de start van een nieuw huurcontract is een andere zaak. Maar toch niet voor huizenwaar de bewoners graag en goed wonen.
Vele bewoners uit de Kazernestraat, Luikstraat, Brugstraat, Zelestraat, enz zouden maar wat graag in zulk huis wonen, gewoon al in de staat waarin ze zich nu bevinden : het zou voor hen alvast een flinke verbetering betekenen. Want Lokeren heeft nog vele oude woningen. En een tekort aan sociale woningen, waar je trouwens soms 7 jaar op de wachtlijst moet voor staan, op basis van weinig transparante criteria.
De eigenaars zijn geen armoezaaiers, integendeel !
Deze controles komen de eigenares goed uit : Dit is geen familie van armoezaaiers, integendeel !
Volgens onze info bezitten ze nog heel wat huizen in de Grijze Bosplein, Sterrestraat, Dwarstraat … straat enz… ze hebben na de oorlog veel vergoeding voor oorlogsschade ontvangen toen hun fabriek werd plat gegooid. Met dat geld hebben ze huizen gebouwd.
Ze zijn dus voldoende vermogend om hun verantwoordelijkheid te nemen in het saneren van hun woningen.
Nu de rapporten van de woninginspectie gebruiken als alibi voor afbraak vinden we bijzonder onrechtvaardig : de vermogende eigenaars worden er nog rijker door, maar wie arm is, en in de huisjes woont, wordt in de miserie gestort.
PVDA Lokeren meent, dat de overheid hier regulerend moet optreden, en een initiatief nemen.
Weliswaar werd jarenlang een bescheiden huur geïnd. Maar de huizen werden ook de laatste decennia niet meer gerenoveerd. Wie tussenkomst vroeg om bvb een kapot raampje in de keuken te vervangen, kreeg dit toegekend, maar zag nadien zijn maandelijkse huur vanaf dan verhoogd met 20 € . Praktijken van huisjesmelkers, dus.
Voor de bewoners was deze bescheiden huur van 200 à 300 € net de voorwaarde, om financieel rond te komen om nog een menswaardig bestaan te leiden.
De bewoners zijn overwegend oudere mensen, sommigen van 62 jaar hebben nooit elders gewoond. Sommigen zijn jonger, maar moeten rond komen met een invaliditeits uitkering.
Deze mensen kunnen geen “normale huur” betalen.
Huurprijzen in sociale woningen zijn ook niet meer “sociaal”
Ook de huurprijzen van een ”sociale woning” zijn tegenwoordig “marktconform” en dus zeer hoog, te vergelijken met de huurprijzen op de privémarkt.
Wij spraken met een alleenstaande vrouw, met de job van verzorgende, en 1 dochtertje ten laste.
Zij woont in een sociale woning, even verder in het renoveerde deel van de Roggemansdreef. Zij betaalt 650 € ! Welke persoon met een uitkering of klein pensioentje kan hier dan nog menswaardig leven ? De meeste bewoners van de Roggemansdreef hebben 800 à 1000 € inkomen ! Moeten die dan niet meer eten?
Trouwens, volgens onze info is er een wachtlijst van enkele jaren in Lokeren voor een sociale woning. De bewoners kregen een opzeg van 6 maand. En dan ? Op de wachtlijst? En ondertussen dakloos?
Op een wachtlijst kan je niet wonen.
Het is ongetwijfeld positief dat de bewoners brede steun krijgen, ook uit politieke hoek. De problematiek kwam ook reeds ter sprake op de OCMW-raad.
Nochtans valt het ons op, dat alle politici zich neerleggen bij het verdict van de woningcontroles, met afbraak als gevolg, en hun steun beperken tot sociale begeleiding.
Wat de bewoners op de eerste plaats willen, is daar te kunnen blijven wonen. “ een oude boom verplant je niet “, hoor je daar van velen. Er is ook een sterke sociale band tussen de bewoners.
PVDA-Lokeren meent, dat de bewoners het meest gebaat zijn met het herstel van de belangrijkste mankementen zodat zij daar kunnen blijven wonen aan dezelfde huurprijs.
Bvb een dak langs binnen isoleren duurt 1 voormiddag, door een gespecialiseerde firma. En heeft al direct invloed op de energiefactuur van de bewoners.
De PVDA verzet zich tegen afbraak :
– Om sociale redenen voor de bewoners
– Omdat betaalbaar wonen een basisrecht moet zijn voor iedereen.
– Omdat het de moeite is deze huisjes in stand te houden en te verzorgen. Want het zijn “stenen getuigen” van een belangrijke episode in de geschiedenis van Lokeren.
Wij menen dat de huisjes dringend nood hebben om opgenomen te worden op de inventaris van onroerend erfgoed.
Waarom ?
De huisjes zijn unieke arbeiderswoningen, typisch voor de woningbouw voor arbeiderswoningen begin de 20e eeuw:, met volgende kenmerken:
– De bouwstijl, met gekleurde stenen in de frontons boven ramen en deuren
– 18 woningen in 1 geheel, identieke woningen (behalve 1 centraal, zie verder) Kazernestijl met concept van lange straten ipv het latere concept van de tuinwijken.
– Het zijn verzorgde huisjes , in goede staat, qua metselwerk, voorgevel, voordeuren en ramen (helaas nog enkel glas) maar ook het gemeenschappelijke dak is in goede staat. Evenals de vloeren, muren, bezetsel, de plankenvloeren in het voutekamertje ( badkamer) en de houten vloeren op 1e verdiep en zolder.
– Alle huisjes beschikken over een badkamer, sommigen met douche, en een ingebouwde keuken.
– Voor die tijd al heel ruime huizen, met ruime kamers en voldoende hoge plafonds, ook in de slaapkamers.
– Structureel zijn deze kamers dus in heel goede staat.
– Achter de huisjes is een soort “open en gemeenschappelijke hof” , typisch voor de bouwmethode van begin de 20e eeuw, het betreft dus een “historische tuin-indeling”. Vlak achter de huizenrij loopt eerst een gemeenschappelijk, doorlopend pad van +- 1.5 m breed, dat de tuintjes langs de huizen begrenst. Daarachter beschikt elk over een eigen ruime tuin.
– Er is ook een gemeenschappelijke pomp die behoudenis gebleven, voor het oppompen van put/drinkwater.
– Tussen 2 huizen midden de rij is een toegangspoortje tot het gemeenschappelijke pad en de tuinen.
– Dergelijke bouwstijl bevordert het sociaal contact tussen de buren, en zorgt voor een eerstelijns ondersteuning bij kleinere problemen van allerlei aard. zoals een kleine klus, ziekte of ouderdom. De buren lopen bij elkaar binnen.
De stad Lokeren heeft weliswaar reeds een aantal mooie stadsvernieuwingsprojecten op touw gezet.
Maar de ziel van de stadswijken van Lokeren dreigt verloren te gaan door de opbouw van moderne appartementsblokken die overal oprijzen in alle stadsdelen. Tot zelfs in het oude stadscentrum toe, bvb de Oude Vismijn, waar de Lokerse feesten begonnen zijn en jarenlang hun stek hadden. Nu zijn daar reeds de Fonnefeesten moeten verhuizen.
Lokeren is groot geworden door de textielnijverheid en de haarsnijderijen.
Helaas schiet daar niets meer van over.
Van de roemrijke fabriek van “Gonzalez Cock” verwijst nog enkel de straatnaam “ Vlasdam” hiernaar.
Het gebouw van het bekende “La Lokeroise” is ondertussen in gebruik als garagebedrijf.
Vlasspinnerij Van de Putte-Rothlisberger (Vanro) sloot in 1999 en is compleet gesloopt. Op die plaats zijn nu riante appartementen aan de Durme gebouwd.
Van het gekende fabriek “ Hoedhaar” rest enkel nog de naam van een nieuw wooncomplex.
Er is ongetwijfeld vraag naar woningen en appartementen in Lokeren, het is zeker positief dat de bevolking groeit.
Toch lijkt het ons een tekort dat , behalve enkele namen, er helemaal geen ”stenen getuigen” overblijven van het grootse textiel – en arbeidersverleden van Lokeren.
Op die manier wordt het “arbeidersverleden” weggegomd van Lokeren.
Daarom willen wij vragen aan het gemeentebestuur dat een verbod op afbraak van de huisjes van de Roggemansdreef wordt uitgevaardigd door de stad Lokeren.
Wij vragen dat u de eigenares opdraagt, de huisjes in orde te stellen mbt de tekorten van de inspectiedienst. Dat kan met beperkte kosten en zonder dat de bewoners dienen te verhuizen..
Trouwens : daar kan de eigenares saneringssubsidies voor aanvragen. Dus de huishuur kan behouden blijven voor wie dar nu reeds woont.
De huisjes die ondertussen zijn vrijgekomen door verhuis of overlijden, kunnen meer ingrijpend worden aangepast.
Erkenning als Bouwkundig Erfgoed
Om deze eventuele beslissing van het gemeentebestuur te ondersteunen, heeft PVDA Lokeren vandaag bij onroerend erfgoed een dossier ingediend, om deze huizen op de inventaris te plaatsen van onroerend erfgoed,
Het zou de zaak van de bewoners zeker vooruithelpen, mocht ook het Lokers bestuur een dossier indienen om deze huisjes te laten opnemen op de inventaris van onroerend erfgoed, als stille getuigen van het arbeidsverleden van Lokeren.
Wil Stadsbestuur Lokeren hier een voortrekkersrol spelen ?
Een andere mogelijkheid zou zijn, dat Lokeren de huisjes opkoopt, behoudt, en voorlopig saneert. Dit zou eveneens een project van stadsvernieuwing kunnen zijn. Er worden op vele plaatsen fabrieksgebouwen omgebouwd tot loft, in dit geval zou het behoud van deze huisjes, met kleine renovaties, eveneens een nieuw project van behoud van waardevol patrimonium kunnen zijn.
Namens PVDA Lokeren,
Els Van Durme, De Jonghe Marc, Goemaere Dirk
Dirk Goemaere
GSM 0478/24 55 96
goemaere.dirk@skynet.be
Enkele foto’s. Zoals je kan merken : aan de buitenzijde oude woningen, maar binnenin heel verzorgde huizen. Schande dat de eigenaars deze huizen willen slopen, en dus deze mensen op straat zetten. Wonen aan een betaalbare prijs is een basisrecht. Laat deze mensen niet in de steek, steun hen in hun verzet!
Vele bewoners uit de Kazernestraat, Luikstraat, Brugstraat, Zelestraat, enz zouden maar wat graag in zulk huis wonen, gewoon al in de staat waarin ze zich nu bevinden : het zou voor hen alvast een flinke verbetering betekenen. Want Lokeren heeft nog vele oude woningen. En een tekort aan sociale woningen, waar je trouwens soms 7 jaar op de wachtlijst moet voor staan, op basis van weinig transparante criteria.
De commentaren die Lokers PVDA voorzitter Els Van Durme wou geven (maar niet mocht van Open VLD-Burgemeester Antheunis …)
Rood = reactie pvda
Zwart is ontwerp van antwoord gemeenteraad
De gebrekkige infrastructuur wordt planmatig en globaal aangepakt, met inbegrip van de riolering. Momenteel heeft de stad een ontwerper aangesteld voor de renovatie van het Zand en de Zelestraat (Stuk Zand – Lepelstraat). De werken zijn voorzien in 2016. Ook voor het Molenbergplein en de Veldstraat wordt een totaalrenovatie voorzien. De ontwerper hiervoor wordt binnenkort aangesteld en we hopen in de loop van 2017 ook hier de werken aan te kunnen vatten.
De voorgestelde renovatie is positief.
Wat met de Brugstraat? Eén vierde van de bewoners van de Brugstraat klaagt over de voetpaden.
Worden de plannen teruggekoppeld aan de bewoners, alvorens er uitvoering aan te geven? Informeren met inspraak?
Bij een herinrichting wordt de beschikbare ruimte ingevuld volgens het STOP-principe. Hierbij gaat de aandacht in de eerste instantie uit naar het comfort van de voetgangers (Stappers), dan naar de fietsers (Trappers), vervolgens naar de gebruikers van het openbaar vervoer (O) en tenslotte naar het personenvervoer (P). In smalle centrumstraten moet daarbij een compromis gezocht worden dat tegemoet komt aan de noden van alle gebruikers.
Zijn er nu al ideeën of minimum eisen vooropgesteld? Wat moet er concreet gedaan worden voor de voetgangers en de fietsers? En zal er ook effectief iets gedaan worden voor het openbaar vervoer (gezien dit pas op de derde plaats komt)?
Omdat in een later punt wordt vermeldt dat voor de herinrichting van Zelestraat en Zand zal gebruik worden gemaakt van kleinschalig materiaal, wordt de indruk gewekt dat er reeds plannen zijn. Welke maatregelen zijn voorzien op de voorradige plannen?
In het verzoekschrift wordt gevraagd om zone 30 in te voeren, verkeersdrempels aan te leggen en afwisselend parkeren in te voeren. Het echte centrum van Lokeren is één grote zone 30. Aan het Zand verlaat men de zone 30 en mag men maximaal 50km/u (bebouwde kom). Door de vele activiteiten en de smalle rijweg wordt deze snelheid zelden overschreden.
Indien de zone 30 eindigt aan het Zand, geldt voor Zelestraat en Brugstraat zone 50. Ook in de Molenstraat is het zone 50 (deels zone 30 aan schooltje). In de Molenstraat klaagt ruim 1 op 3 (op 16 mensen, dus meer dan 5) over de snelheid, in de Brugstraat 57% en in de Zelestraat 1 op 2 bewoners of 50%. Zou het dan niet beter zijn in deze straten ook een zone 30 in te richten?
Dat men de snelheden zelden overschrijdt, klopt niet. Vandaar ook de vele klachten. Ikzelf heb het ook ervaren tijdens het afnemen van de enquête. Men zoeft er bangelijk voorbij.
Gaan jullie controleren?
De aanleg van verkeersdrempels om de snelheid te remmen, wordt niet meer gehanteerd, onder meer omdat het op- en afrijden van een drempel altijd gepaard gaat met schokken en de aanpalende bewoners hierdoor vaak klagen van trillingen en geluidsginder. Afwisselend parkeren of het aanbrengen van versmallingen om de snelheid te remmen bestaan reeds, maar alternerend parkeren leidt tot parkeerverlies omdat er in de overgang tussen twee parkeerstroken over een vrij grote afstand geen parkeerplaatsen mogelijk zijn. Bij de heraanleg van de Zelestraat en het Zand wordt gebruik gemaakt van kleinschalig materiaal. De rijweg wordt dus niet heraangelegd in asfalt. Hierdoor wordt de sfeer van een woonstraat benadrukt, wat de snelheid zal temperen.
‘Wat de snelheid zal temperen’: Welke garantie is er? Komt er controle?
Overal waar parkeerplaatsen mogelijk zijn, zijn deze nu ook voorzien. Het is niet meer mogelijk om op het openbaar domein extra parkeergelegenheid te creëren zonder de ruimte voor voetgangers in te nemen of het in- en uitrijden van garages en opritten van bewoners drastisch te bemoeilijken. Ook bij de heraanleg wordt gestreefd om het huidig aantal parkeerplaatsen te behouden.
Komen er ondergrondse parking bij het nieuwe wooncomplex? Inzetten op Cambio, zoals verder gezegd, kan de nood aan parkeerplaatsen verminderen. Wordt het openbaar vervoer gestimuleerd door bv. het plaatsen van bushaltes (eventueel ter hoogte van het ziekenhuis/ in de Molenstraat t.h.v. de oude Colruyt)?
Het college van burgemeester en schepenen is het idee van autodelen genegen, en gaat onderzoeken of, en in welke mate, de Lokerse bevolking openstaat voor diverse vormen van autodelen. Via diverse kanalen zal de stad de bevolking ook informeren over de voordelen en de manieren van autodelen. Ook de algemene bevolkingsenquête die de stad begin volgend jaar gaat houden, kan een goede gelegenheid zijn om te onderzoeken hoe de Lokeraar tegenover autodelen staat.
Prima!
De straatverlichting wordt in vele straten op de gevel opgehangen en niet in het voetpad voorzien, precies om de beperkte ruimte in de centrumstraten optimaal te benutten. In het kader van de geplande renovatie zal gekeken worden of de bestaande armaturen kunnen worden vervangen door meer duurzame modellen. Ook de bevestiging zal dan worden nagekeken en waar nodig of gewenst vervangen of aangepast.
Speciale aandacht voor woning nr. 24 op het Zand graag.
Bij eventuele schade is dit een verzekeringskwestie. De opmerking over de gebrekkige herstelling door nutsmaatschappijen na werkzaamheden in opdracht van Eandis ter hoogte van woningen Zelestraat 25-27 wordt doorgegeven aan de betrokken maatschappij.
Dank u voor deze melding. Wilt u ons het resultaat van deze melding bezorgen a.u.b.?
Hoe gepeild werd naar het ‘onveiligheidsgevoel’, is niet duidelijk. Alleszins, de aankoop van percelen in de Zelestraat en de Brugstraat maakte een nieuw en eigentijds project van de Tuinwijk mogelijk. In de Brugstraat wordt dit najaar een rij oude, leegstaande woningen afgebroken met de bedoeling ze te vervangen door een nieuwbouwproject.
Er werd niet gepeild naar een onveiligheidsgevoeg. Enkele mensen (enkelingen) vernoemden het spontaan. Inhammen in een straat geven bij sommige mensen een onveiligheidsgevoel; o.a. omdat jongeren er samentroepen of vuil achter laten. Dit ook vooral als de verlichting stuk is – wat ook werd vernoemd.
Werden de mensen betrokken bij de opmaak van de plannen voor dit nieuwbouwproject? Tegen wanneer wordt de uitvoer van dit project voorzien? Ondertussen zitten de bewoners wel met een heel erge staat van de weg: putten en slechte riolering. Kunnen ondertussen hiervoor herstellingen worden uitgevoerd?
Het stadsbestuur moedigt buurtfeesten aan, maar het initiatief daartoe moet uiteraard door de bewoners zelf genomen worden.
Ik ben niet overtuigd van het woord ‘uiteraard’. Inderdaad zal een eigen initiatief beter gedragen worden en dus meer succes boeken. Maar dit wil niet zeggen dat bij gebrek aan eigen initiatief, er geen aanzet kan worden gegeven, of hulp worden gegeven, door de Stad. Een straathoekwerker zou jongeren er kunnen toe aanzetten het feest te organiseren, samen met ouderen. Zo vangt men meerdere vliegen in 1 klap: er is integratie, de jongeren worden gesensibiliseerd, de jongeren die werkloos zijn hebben een positieve bezigheid en leren ondertussen bepaalde vaardigheden aan (sociale en andere).
Zwerfvuil is een blijvend maatschappelijk probleem, waar de stad echter sterk op inzet. Het ecoteam komt wekelijks langs om het zwerfvuil op te ruimen. Verder doet ook IDM heel wat rond sensibilisatie en we verwijzen in dat verband graag naar de voorbije zwerfvuilactie.
De gemeenschapswachten zijn op woensdagnamiddagen en vakantiedagen regelmatig op speelpleinen en ook in de Oud-Strijderslaan, in de buurt van Zand en omgeving en hebben de opdracht om onder meer hierrond te sensibiliseren. Verder komt ook de reinigingsploeg van onze stad maandelijks langs met veegmachines. Ook hier is een taak weggelegd voor de buurtbewoners om zelf als ‘propere pioniers’ aan de slag te gaan.
De bewoners vragen een wekelijkse reiniging door de veegmachines.
De taak aan de buurtbewoners geven, is afschuiven van verantwoordelijkheid.
We gaan ervan uit dat de gemeenschapswachten niet sensibiliseren op een vermanende wijze. Een vermanende wijze is immers niet effectief.
Vragen:
Willen jullie de signalisatie herbekijken? Voor sommigen is deze niet duidelijk.
Worden in afwachting van de geplande werken, de uitgevallen straatverlichtingen gerepareerd
PVDA-Lokeren laat verzoekschrift op agenda van gemeenteraad plaatsen
De afdeling van PVDA Lokeren stelde op woensdag 3 juni de resultaten voor van een brede enquête naar de problemen in een ganse stadsbuurt.
Zie de artikels in Het Laatste Nieuws en Het Nieuwsblad van 4 juni.
Zie ook het artikel op deze blog
dirkgoe.wordpress.com/2015/06/04/pvda-lokeren-houdt-een-buurtbevraging-in-een-ganse-stadsbuurt/
De pijnpunten die hier aan bod kwamen werden ook gegoten in een “verzoekschrift aan de gemeenteraad”. Die mogelijkheid wordt voorzien in de artikels 28 en 29 van in het huishoudelijk reglement van de gemeenteraad van Lokeren. Dit is een goed voorbeeld van het principe van “straat-raad-straat” dat de PVDA steeds in praktijk brengt. De journalisten wisten ons te vertellen dat dit nog nooit was gebeurd in Lokeren, dus de PVDA zorgt hier alleszins voor een primeur.
Je kan dit verzoekschrift lezen via deze link:
Verzoekschrift enquête Zand en omgeving Stadsbestuur
Dit verzoekschrift komt normaal gezien op de agenda van de gemeenteraad van maandag 29 juni. Onze plaatselijke voorzitster Els heeft alvast gevraagd dit verzoekschrift op de zitting te mogen toelichten. Dat belooft dus een boeiende gemeenteraad te worden.
PVDA Lokeren houdt een Buurtbevraging in een ganse stadsbuurt
Buurtbevraging zoekt naar oplossingen voor problemen rond mobiliteit en infrastructuur
In aanloop naar de parlementsverkiezingen van mei 2014 werd in Lokeren een plaatselijke PVDA-werking opgestart.
Ondertussen is onze afdeling verder gegroeid, met een plaatselijk bestuur en een nieuwe, dynamische voorzitster Els.
Als eerste initiatief werd een brede enquête gehouden in een complete stadsbuurt vlak naast het centrum, maar blijkbaar niet prioritair voor het stadsbestuur.
Op woensdag 3 juni werden de resultaten voorgesteld op een persconferentie.
Je vindt de berichtgeving bij de regionale pagina’s van Het Laatste Nieuws en Het Nieuwsblad.
Via de link hieronder kan je de complete tekst vinden van de persconferentie.
perstekst enquête Zand en omgeving
De pijnpunten werden ook gegoten in de vorm van een “verzoekschrift aan de gemeenteraad”. Dit zal normaal gezien aan bod komen op de gemeenteraad van 29 juni. De Lokerse PVDA-werking is duidelijk gelanceerd. Binnenkort mag je nog meer initiatieven verwachten.
Dirk Goemaere 
