Ondanks breed volksprotest kiest OCMW bestuur voor privatisering.

Pyjama actie op de Zelzaatse markt op 10 februari, sensibilisering voor de OCMW-raad op Valentijn

Op 14 februari – ja, Valentijn, je moet maar durven, hé, – ging een zeer cruciale vergadering door van de OCMW-raad. Het personeel en de vakbonden hadden de 14 dagen voordien tal van acties gepland – meest bekend wellicht de “pyjama-actie” waarbij het personeel zelf in pyjama kwam werken.
Ondertussen gingen ook nog tal van andere acties door, zoals een sensibiliseringsactie – in pyjama ! op de maandagse markt.(zie foto’s)
De vakbond verspreidde ook aan pamflet in de ganse gemeente in aanloop naar die bewuste OCMW-raad.

De mobilisatie was alleszins geslaagd.(zie foto’s).

Omdat de vergadering doorging op Valentijn, “de dag van de liefde, had de PVDA fractie voor de leden van de meerderheid een “warm hart” meegebracht, een groot rood hart op een voet.In de hoop dat ze hun hart zouden laten spreken.

Halfuurtje van de burger: Brecht, vader van 2 kleine kindjes, komt vertellen waarom hij het belangrijk vindt dat de crêche  van OCMW blijft. Applaus! Lucien komt nog maar eens de tegenstrijdigheden in de verklaringen van dit bestuur aanklagen.

Jonge vader Brecht aan het woord, met veel lof over de manier waarop zijn 2 zoontjes door de crêche worden verzorgd.

Geruggensteund door het aanwezige publiek trokken de oppositiepartijen PVDA en SPa flink van leer tegen de geplande afbraak. De PVDA fractie, bij monde van Riet Verspreet, bracht zelfs een compleet becijferde “alternatieve begroting” naar voor, gebaseerd op de studie van Probis. (zie filmpje)
Maar hoe zeer men ook argumenteerde: de meerderheid veegde dit van tafel, en stemde zonder enig verpinken de meerjarenbegroting.
Nochtans werd op die raad ook beslist om zelf het nieuwe rusthuis te bouwen. Het bestuur wil dan het nieuwe gebouw uit handen geven aan een privépartner. Maar door de strijd van personeel en vakbonden kunnen we dit dan tegenhouden, Je moet van stap naar stap vechten het voornaamste is, dat nu het OCMW zelf het rusthuis bouwt.

Riet Verspreet toonde aan, dat dit al een overwinning is op de verklaring van het Schepencollege van 18 december 2013, waarin toen werd gesteld ‘ er komt geen nieuw rusthuis”
In de OCMW of op de gemeenteraad kan deze coalitie wel telkens opnieuw de bevolking voor schut zetten met een stemming van meerderheid tegen minderheid. Maar het is toch duidelijk dat ze dit steeds meer politiek verliezen, de steun voor het volk zijn ze steeds meer kwijt. Nu al meer dan een jaar botsen ze op een steeds breder front van personeel, vakbonden en bevolking, gesteund door de oppositiepartijen PVDA en SPa. Dit front kan alleen maar groeien. Eens het rusthuis gebouwd is zal zeker strijd worden gevoerd dit niet aan een private partner uit te besteden, maar dit volledig in eigen OCMW-beheer te houden. De strijd is nog zeker niet verloren !

Druk bijgewoonde personeelsvergadering stemt voor actieplan tegen de privatisering van rusthuis en kinderopvang van het OCMW in Zelzate

Het OCMW bestuur van Zelzate lanceert nu al bijna 1 jaar het ene afdankingsplan na het andere herstructureringsplan. Privatiseren? Ja, Nee toch niet, enz. Telkens heeft het personeel daar met massale mobilisatie een halt kunnen aan roepen. In feite zijn we 1 jaar verder, maar heeft het bestuur nog geen enkele maatregel echt kunnen doordrukken, door dat verzet. Maar nu worden ze driester:

Vorige week moest het personeel via de krant een sluitingskalender vernemen Het kinderdagverblijf en initiatief buitenschoolse opvang van het OCMW stopt op 1 januari 2015. Het woonzorgcentrum (Rusthuis) gaat over naar een private partner op 1 juli 2016 en de dienst ‘gezinszorg en aanvullende thuiszorg’ verdwijnt op 1 januari 2017 uit de OCMW-werking.

Tenminste: dat zijn nu hun plannen. Maar dat is zonder het personeel en zijn vakbonden gerekend. Maandag 3 februari was het verzamelen geblazen in de grote zaal van het OCMW: zowat iedereen die kon was aanwezig: minstens 150 personeelsleden!
De vakbondssecretarissen van ACOD en ACV schetsten de ernst van de situatie: indien we dit niet kunnen stoppen, is het zonder meer gedaan met het OCMW in Zelzate. De sfeer was uiteraard zeer geladen, maar gaandeweg kwamen er meer tussenkomsten uit de zaal, om te benadrukken dat een krachtig signaal naar het bestuur moest worden gegeven. Uiteindelijk werd gestemd om tot de OCMW vergadering van 14 februari ( Valentijn ! die mannen hebben zin voor dramatiek ! ) elke dag een andere dienst te laten staken. In de zorgsector is een algemene staking niet simpel, daarom deze actievorm, die ruime weerklank vond. Direct na de vergadering werd de staking reeds op poten gezet. Deze mensen verdienen de steun van iedereen : kinderen van de ouderen in het rustoord, ouders van kinderen uit de opvang en crêche, want privatisering wil zeggen : veel duurder, en slechtere zorg. Maar iedereen in de gemeente zou deze staking moeten steunen, en zijn stem laten horen tegen de totale ontmanteling van de openbare dienstverlening in de gemeente.

Op maandag was er alvast een verwittigingsstaking door het personeel van de crêche in de Chalmetlaan. Zij protesteerden tegen het gebrek aan personeel, waardoor ze de veiligheid van de kinderen niet meer kunnen garanderen. Er stond een vakbondspiket aan de ingang, maar alle personeelsleden waren thuisgebleven, en de ouders tijdig waren verwittigd.

Om 14 u was het dan verzamelen geblazen voor de personeelsvergadering. Chapeau voor de democratische manier van vakbondswerk: echt de mensen aan bod laten komen, hen betrekken, hen de micro geven,en hen laten beslissen.

In Zelzate wordt een voorhoedegevecht geleverd tegen privatisering. Laat hen niet alleen vechten ! Spring hen bij: iedereen in de bevolking is betrokken! Succes, beste personeelsleden!